Soorten purschuim
Purschuim is onder te verdelen in twee hoofdcategorieën:
- MDI-gebaseerd purschuim (methylendifenylisocyanaat)
- TDI-gebaseerd purschuim (tolueendi-isocyanaat)
MDI-soorten purschuim worden het meest toegepast in isolatieprojecten. Ze zijn verkrijgbaar in twee varianten:
- gesloten-cellig purschuim: een dicht schuim met een hoge isolatiewaarde en waterbestendigheid
- open-cellig purschuim: een lichter, flexibeler schuim dat beter geluid dempt
Gezondheidsrisico’s bij MDI-soorten purschuim
Tijdens de installatie van MDI-gebaseerd purschuim kunnen schadelijke stoffen vrijkomen, met name tijdens het uitharden. Deze stoffen, zoals isocyanaten, kunnen verschillende klachten veroorzaken:
- irritatie van ogen, neus en keel
- ademhalingsproblemen, zoals hoesten of piepende ademhaling
- allergische reacties bij langdurige blootstelling, bekend als “polyurethaan astma-syndroom”
- risico op chronische ademhalingsklachten
Het is belangrijk om deze risico’s te beperken door het nemen van voorzorgsmaatregelen, zoals het dragen van beschermende kleding en het zorgen voor goede ventilatie.
Luchtbemonstering: een nuttig hulpmiddel
Om de luchtkwaliteit na installatie van purschuim te beoordelen, kan luchtbemonstering worden uitgevoerd. Dit proces helpt om:
- concentraties van schadelijke stoffen, zoals isocyanaten, te meten
- tijdig passende maatregelen te nemen, bijvoorbeeld om de ventilatie te verbeteren
Zie ook: luchtmetingen
Conclusie
Purschuim is een veelzijdig en effectief isolatiemateriaal, maar het gebruik ervan vraagt om bewustwording van mogelijke gezondheidsrisico’s. Door voorzorgsmaatregelen te treffen en indien nodig luchtmetingen uit te voeren, kan de veiligheid voor zowel werknemers als bewoners worden gewaarborgd. Wij kunnen u met luchtmetingen ondersteunen.